“Ik ben bijzonder! Niet omdat ik nou zo’n geweldige persoonlijkheid heb, maar omdat ik vegan ben! En dat geldt ook voor jullie. Vegan zijn is op zich al enorm bijzonder, het is een fantastisch statement. En zo ging ik ook het reality tv-programma Utopia van SBS6 in: er moest wat mij betreft gewoon een vegan op tv, gewoon een vegan. De bewoners vroegen me toen ik binnenkwam wanneer mijn doel bereikt zou zijn en ik zei dat het eigenlijk al bereikt was vanaf het moment dat ik de poort binnenstapte: gewoon hier zijn op tv met mijn t-shirt met opdruk “This is what a vegan looks like”. Meer verwachtingen had ik ook echt niet. De discussie kwam al gauw op gang, ik hoefde er niet eens veel voor te doen, hoefde weinig te zeggen want dat deden ze zelf al. Natuurlijk hielp de expositie voor het Vergeten Dier wel enorm mee. Beelden zeggen meer dan duizend woorden.
Maar hoe je de boodschap ook over brengt: doe het. Deel flyers uit, draag een t-shirt, meld je aan voor een tv-programma (ook al is het maar lingo), maak videos voor op YouTube, deel recepten en foto’s op social media, steun vegan ondernemers, doe een ludieke actie, vrijwilligerswerk voor een vegan organisatie of schreeuw het gewoon van de daken: “IK BEN VEGAN!”
Kennen jullie dit raadsel: “Hoe herken je een vegan?” Het antwoord is: “Maak je geen zorgen, dat vertellen ze je wel.” En daar ben ik trots op, dat wij veganisten/planteneters/veans/ hoe je het ook wilt noemen ergens voor staan, een hoger doel hebben, iets buiten jezelf. Ik ben opgevoed in een individualistische samenleving en bekommerde me alleen maar om mijzelf. Tot mijn studie Milieurecht, waar ik werd geïnspireerd door mijn hoogleraren om de planeet te redden. Ik werd vegetarier voor de planeet en veganist voor de dieren. En weet je wat het mooie is? Het was ook de beste keuze voor mijzelf!
Heb daarnaast geen verwachtingen van je omgeving… of misschien juist wel: verwacht dat iedereen een ongeinformeerde vleesminnaar is die echt niet beter weet of kan. En probeer je emotie eruit te houden. Ik merkte namelijk in Utopia dat het daar mis ging. Dat ik op verhitte momenten toch iemand aansprak en dat ik voelde dat ik aangevallen werd of niet begrepen. Zo voelden mijn gesprekspartners zich op dat moment waarschijnlijk ook. Toen het misging besefte ik dat het op een andere manier moest. If it doesn’t go right, go left! Verkleedpartijtjes, exposities, lezingen, lekker koken, goede gesprekken, probeer het allemaal een keer uit.
Ik geloof namelijk dat je beter teveel kan zeggen, ook al is het in emotie, dan helemaal niets. En gewoon doen, doen, doen, want er is niet een specifieke methode om mensen over te halen, behalve dan dat je er mee bezig bent om de boodschap te verspreiden, op wat voor manier dan ook. Er zijn altijd mensen die je horen, die je begrijpen en die achter je staan. Getuige mijn Utopiaanse vrienden Bas en Rowena.
Hou hoop, schreeuw het van de daken, wees een vegan flyer en verspreid die boodschap. Want mensen horen je en pakken het op. Vegan zijn is bijzonder, want het is een daad van verzet, een statement. Probeer dat op allerlei verschillende manieren uit te dragen. En wie weet kom je net als ik een keer op tv en bereik je ineens een groot publiek. Maar ook al bereik je maar 1 persoon, het helpt allemaal mee voor de dieren, voor de planeet en voor de mensheid. Go vegan!”